Czym jest system kranio-sakralny?

Inaczej system czaszkowo-krzyżowy - jest to układ fizjologiczny. Składa się między innymi z płynu mózgowo-rdzeniowego, błon oponowych oraz struktur kostnych i nie-kostnych, które występują w bezpośrednim sąsiedztwie błon oponowych. Funkcją systemu jest produkcja, cyrkulacja oraz absorpcja płynu mózgowo-rdzeniowego.

Za ojca systemu kranio-sakralnego uważa się dr Williama Garnera Sutherlanda, który odkrył prawo wzajemnych napięć między oponą twardą wyścielającą jamy czaszki, otaczającą rdzeń kręgowy i współruch kości krzyżowej z kośćmi czaszki. Ruch ten został przez niego nazwany pierwotnym oddechem. System kranio-sakralny charakteryzuje się rytmiczną, ruchową aktywnością, która trwa przez całe życie. Funkcjonuje na zasadzie odpływów i przypływów oraz faz spoczynku. Poszczególne fazy związane są z ruchem kości krzyżowej i kości czaszki. Każda faza ma określoną długość i siłę. Wszelkie odchylenia od przyjętych norm, stanowią sygnał o nieprawidłowościach w obrębie organizmu, o stanie chorobowym. 

Czym jest terapia kranio-sakralna?

Jest metodą fizjoterapii. Terapeuta palpitacyjnie wyczuwa nieprawidłowe napięcia tkanek. Szczególną uwagę zwraca na okolice czaszki, kręgosłupa oraz miednicy. Poprzez dalikatny dotyk eliminuje to napięcie, przywracając tym samym prawidłowy rytm kranio-sakralny. Terapia kranio-sakralna jest terapią mięśniowo-powięziową. Powięzie otaczają wszystkie grupy mięśniowe, pojedyncze mięśnie oraz narządy. Rozluźnienie powięzi powoduje automatyczne zrównoważenie nieprawidłowych napięć w mięśniach i narządach.

Wskazania do terapii:

💎 stres, depresja, kłopoty z nauką i koncentracją;
💎 zaburzenia osobowości u dzieci i dorosłych;
💎autyzm;
💎 bóle i zawroty głowy, migreny;
💎 bóle kręgosłupa i pleców;
💎 zapalenie korzonków, rwa kulszowa
💎 kłopoty ze wzrokiem i słuchem;
💎 nawracające zapalenia uszu, zapalenia zatok;
💎 urazy powypadkowe;
💎 wady zgryzu;
💎 bezsenność;
💎 nadpobudliwość, nerwice;

Dla kogo:

- niemowlęta
- dzieci i młodzież
- dorośli

 Terapueta

Osobą specjalizującą się w naszej Poradni w terapii kranio-sakralnej jest Joanna Sopińska - Stanek - doświadczona terapeutka nie tylko terapii kranio-sakralnej, ale także innych metod.

 Co to jest metoda Prechtla?

Jest to innowacyjna, nieinwazyjna, obiektywna metoda całościowej oceny niemowlęcia. Pozwala na najwcześniejszą diagnozę niedojrzałości bądź uszkodzeń w obrębie ośrodkowego układu nerwowego.

Autorem metody jest austriacki neurolog dziecięcy prof. Heinz Prechtl. Metoda została opracowana na bazie taśm video, na których utrwalone zostały zachowania wcześniaków, noworodków oraz niemowląt. Na podstawie analizy, Prechtl wyodrębnił Globalne Wzorce Ruchowe (GMs).

Już w okresie ciąży płód wykazuje ruchy. Te same ruchy występują u niemowlaka do około drugiego miesiąca życia. Prechtl nazwał je Prawidłowymi Globalnymi Wzorcami Ruchu (GMsN).  Są to duże, obszerne ruchy obejmujące całe ciało. Trwają od kilku sekund do kilkunastu minut. Najważniejsze w tych ruchach jest ich sekwencja: sekwencje ruchowe kończyn górnych, dolnych, szyi i tułowia. Sekwencje narastają i zanikają z dużą siłą i szybkością. Ich rozpoczęcie i zakończenie zaś odbywa się powoli i stopniowo. Prostowanie i zginanie wraz z rotacją tworzy ruch. Prawidłowy ruch można opisać jako płynny, kompleksowy i różnorodny.

Od 40 tygodnia ciąży do końca drugiego miesiąca globalne wzorce ruchu (GMs) przekształcają się we wzorce zwane Writing Movements (WMs). Charakteryzują się one małą i średnią amplitudą ruchu, o wolnej lub średniej szybkości.

Od 6 do 9 tygodnia życia u zdrowych niemowląt Writing Movements przechodzą w Fidgety Movements (Fms). Są to ruchy okrężne, szczególnie w okolicy szyi i tułowia. Charakteryzują się małym zakresem ruchów, średnią szybkością i zmiennym przyspieszeniem oraz kierunkiem. Zanikają gdy niemowlę śpi.

Badania prof. Prechtla wskazały, że niemowlęta prezentujące FMs w 96% będą rozwijać się prawidłowo. Brak FMs zaś pozwala stwierdzić, że mamy do czynienia z dysfunkcjami neurologicznymi.

   Na czym polega diagnostyka metodą Prechtla?

Diagnostyka opiera się głównie na obserwacji dziecka. Obserwacja jest dokonywana poprzez zapis video. Dziecko jest w naturalnych warunkach. Nikt nie ingeruje w jego zachowanie podczas nagrania. Dziecko podczas obserwacji jest położone w bezpiecznym miejscu i ma prawo do zachowywania się „po swojemu”.
Analizie poddawany jest każdy najmniejszy ruch malucha: od poruszania palcem, po ruchach główki czy nóżki. Liczy się intensywność ruchów, ich jakość, czy kierunek.

Materiał do analizy może być dostarczony przez rodziców, którzy zwykle z zamiłowaniem nagrywają swoje pociechy. Do wstępnej diagnozy wystarczy zwykle około 10-minutowy film.

Na podstawie analizy ruchów dziecka, terapeuta jest w stanie określić, czy spełniają one normy Prawidłowych Globalnych Wzorców Ruchowych. W przypadku nieprawidłowości, zalecana jest odpowiednia rehabilitacja. Mamy tutaj do czynienia z zasadą: im wcześniej, tym lepiej.

Wskazania:

- wcześniaki
- noworodki
- niemowlęta z wątpliwa diagnozą neurologiczną. (jako uzupełnienie oceny neurologicznej i fizjoterapeutycznej np. przy niespójności wyników diagnostyki obrazowej ( USG) ).

 Czym jest NDT-Bobath?

Metoda fizjoterapeutyczna powstała w latach 40 XX wieku. Jej autorami są Berta i Karl Bobath. Metoda powstała w latach 40 XX wieku na gruncie badań neurofizjologicznych oraz obserwacji przebiegu prawidłowego oraz nieprawidłowego rozwoju ruchowego u dzieci. 

Małżeństwo Bobath dowiedli, że doświadczenie czucia i ruchu u nie w pełni sprawnego dziecka jest zupełnie inne niż u dziecka w pełni zdrowego. Dlatego też dziecko z jakąkolwiek niesprawnością ruchową nieprawidłowo wykonuje poszczególne ruchy. Sednem terapii NDT-Bobath jest eliminacja nieprawidłowych, złych nawyków ruchowych i utrwalanie tych dobrych.

NDT-Bobath to nie tylko rehabilitacja, to także nauka właściwej pielęgnacji dziecka oraz zabawy z nim.

NDT-Bobath: rehabilitacja, pielęgnacja i zabawa w jednym.

 Wskazania:

Terapia metodą NDT-Bobath jest adresowana dla dzieci z:
- uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego;
- obniżonym lub wzmożonym napięciem mięśniowym;
- asymetrią ułożeniową;
- opóźnieniem rozwoju psychoruchowego;
- problemami ortopedycznymi;
- porażeniem splotu barkowego;
- kręczem szyi;
- zaburzeniami karmienia, ssania, połykania.

Co może być wskazaniem do podjęcia terapii?

Dziecko:
- układa się asymetrycznie (patrzy bądź wygina się szczególnie w jedną stronę);
- niechętnie leży na brzuszku;
- nadmiernie odgina główkę do tyłu;
- ma zaciśnięte piąstki i pręży nóżki;
- ma trudności z zasypianiem;
- jest nadmiernie spokojne, nie interesuje się przedmiotami znajdującymi się w otoczeniu (po 2 miesiącu życia).

 Jak wygląda terapia metodą NDT-Bobath?

Podczas terapii dostarczane są dziecku prawidłowe doznania czuciowe i ruchowe. Fizjoterapueta koncentruje się na całym ciele dziecka, nie tylko na poszczególnych jego częściach. Praca z dzieckiem jest organizowana w sposób pozwalający na maksymalną aktywizację małego pacjenta w ramach jego możliwości i potencjału. Nie ma więc tu miejsca na ból, dyskomfort czy płacz.

Praca terapeuty polega na kontrolowaniu aktywności dziecka z tzw. punktów kluczowych. Są nimi: głowa, szyja, obręcz barkowa oraz inne części ciała. Indywidualnie przygotowany plan ćwiczeń (uwzględniający ich rodzaj, tempo oraz możliwości małego pacjenta) ma na celu usprawnienie przejawiające się w wykształceniu i utrwaleniu prawidłowych odruchów i ruchów.

Uczestnikiem zajęć jest nie tylko dziecko, ale także rodzic/opiekun. Rodzic/opiekun ma dzięki temu szansę zobaczyć i nauczyć się, jak wykorzystywać ćwiczenia podczas codziennych zajęć pielęgnacyjnych. Dla prawidłowego rozwoju ruchowego dziecka ma bowiem znaczenie to w jaki sposób dziecko jest noszone, przewijane, ubierane, czy karmione.

W terapii NDT-Bobath terapeuta:
- zahamowuje nieprawidłowe wzorce ruchowe;
- uczy prawidłowych wzorców ruchowych;
- reguluje napięcie mięśniowe.

Terapia trwa dopóty dopóki dziecko samodzielnie nie nauczy się ruchu najbardziej zbliżonego do prawidłowego. W celu osiągnięcia jak najlepszych efektów terapii bardzo ważna jest bliska współpraca rodzica/opiekuna z terapuetą.

Dla kogo?

Usprawnianie metodą NDT-Bobath jest adresowana do dzieci. Ze względu na swój nieinwazyjny charakter zalecana szczególnie dla niemowląt.

Co to jest MEDEK?

MEDEK jest Dynamiczną Metodą Stymulacji Kinetycznej (ang. „Dynamic Method of Kinetic Stimulation”). Jest to metoda fizjoterapii stosowana w celu rozwijania dużej motoryki u niemowląt i dzieci z neurologicznymi zaburzeniami układu ruchu. Została opracowana przez chilijskiego fizjoterapeutę Ramona Cuevasa w latach 1971-1976. 

Bardzo szybko zawitała także do Ameryki Północnej dzięki fizjoterapeutce Ester Fink, która miała przyjemność podpatrywania autora metody. Sukces terapii dziewczynki ze spastycznym czterokończynowym porażeniem mózgowym, zaowocował wprowadzeniem metody w Kanadzie w będącej własnością Ester Fink Klinice oraz Centrum Edukacji Zareinu – prywatnej szkole dla dzieci ze specjalnymi potrzebami.

Założenia MEDEK podkreślają, że oddziaływanie siły ciężkości sprawia, że ruch oraz manipulowanie przedmiotami, wymagają kontroli posturalnej bądź zdolności odpychania  się do góry, a więc w kierunku przeciwnym do kierunku działania siły ciężkości, przy jednoczesnym stabilizowaniu ciała w przestrzeni. Grawitacja uważana jest za główny bodziec stymulujący układ nerwowo-mięśniowy do działania.

Terapia MEDEK nie koncentruje się na zmianie napięcia mięśniowego, pierwotnych odruchach czy nieprawidłowych wzorcach ruchowych. Ruchy nieprawidłowe są podstawą dla terapeuty do oceny dojrzałości ośrodkowego układu nerwowego oraz uznawane za zgodne ze stopniem rozwoju funkcji motorycznych.

Terapia MEDEK skupia się przede wszystkim na ćwiczeniu ruchów niezbędnych do siadania, stania i chodzenia.

Poszczególne grupy mięśniowe są ćwiczone poprzez realizację zadań posturalnych i funkcjonalnych, a nie w izolacji. Zbytnio napięte mięśnie są rozciągane w sposób dynamiczny. MEDEK nie odwołuje się do sekwencji prawidłowego rozwoju motorycznego. Zakłada natomiast, że różne umiejętności wymagają różnych strategii ruchowych. W odróżnieniu od innych terapii, dziecko nie musi skupiać uwagi ani koncentrować się na zadaniu, ani nawet współpracować z terapeutą. MEDEK uważa, że choć motywacja może zwiększać poprawność wykonywanych ćwiczeń, to efekt ten jest tymczasowy i nie gwarantuje trwałej zmiany.

Jak wygląda terapia MEDEK?

Rolą terapeuty jest prowokowanie automatycznych reakcji posturalnych, które biorą udział w kontroli posturalnej, niezbędnej podczas wykonywania zadań funkcjonalnych. W terapii wykorzystujemy wiele ćwiczeń – każde ma swoją nazwę, jest szczegółowo opisane i ma na celu prowokowanie określonych reakcji. Terapeuta Medek określa jaki cel ma zostać osiągnięty dzięki terapii oraz jak wywołać pożądaną reakcję.

W terapii wykorzystywane jest specjalny stół, lecz gdy tylko dziecko zaczyna stawiać pierwsze kroki z pomocą terapeuty, który stabilizuje jedynie jego stawy skokowe, stół zamieniany jest  na podłogę i specjalny sprzęt. Składa się on z siedmiu drewnianych elementów dowolnie ze sobą zestawianych. Zadaniem terapeuty jest praca nad stabilizacją poprzez ćwiczenie równowagi w pozycji pionowej.

MEDEK to forma terapii zakładająca bliską współpracę terapeuty z rodzicami/opiekunami dziecka.

Każdy rodzic/opiekun zostaje zaopatrzony w zestaw zadań/ćwiczeń, który ma wykonywać w domu. Zestaw ten zawiera około ośmiu ćwiczeń do wykonywania dwa razy dziennie. Medek zakłada bowiem, że uczenie się bądź przyswajanie umiejętności wymaga praktyki, praktyki i jeszcze raz praktyki!

Bliska współpraca terapeuty i rodziców/opiekunów, ich zaangażowanie, pieczołowite, dokładne realizowanie wytycznych danych przez terapeutę jest w stanie w bardzo krótkim czasie przynieść naprawdę spektakularne efekty.

Terapie Medek to nie tylko zestaw określonych zadań/ćwiczeń, to także system oceny postępów terapii. Do tego celu został stworzony specjalny protokół oceny, który składa się z 46 punktów, w tym zadań posturalnych i funkcjonalnych, i dotyczy rozwoju motorycznego dziecka od noworodka do wieku 16 miesięcy. Skuteczność programu w przypadku każdego dziecka jest oceniana po okresie próbnym trwającym 8 tygodni.

 Dla kogo terapia Medek?

Dzieci:
- ze zdiagnozowanym opóźnionym rozwojem motorycznym
- zespołem Downa
- porażeniem mózgowym
- z chorobami chromosomalnymi.

Kiedy rozpocząć terapię Medek?

Medek zaleca przeprowadzenie oceny oraz podjęcie interwencji możliwie najszybciej po wystąpieniu „sygnałów ostrzegawczych”. Najlepiej jeśli terapia rozpocznie się w ciągu pierwszego półrocza życia dziecka.
Rezultaty terapii zależą od stopnia dysfunkcji, doświadczenia terapeuty Medek, intensywności terapii oraz wieku, w którym dziecko rozpoczęło rehabilitację.

Kto prowadzi terapię Medek w ASQ Rehabilitacja?

Terapię prowadzi Joanna Sopińska Stanek, certyfikowana fizjoteraputka wielu metod, także terapii Medek, której uczyła się u samej Ester Fink.  Joanna Sopińska Stanek będąca pod ogromnym wrażeniem efektów stosowanej terapii Medek, postanowiła sprowadzić ją do Polski. Jest też organizatorką pierwszego kursu Medek w Polsce przeprowadzanego przez samą Ester Fink.

Więcej informacji o metodzie Medek dostępnych jest na stronie internetowej www.medek.ca

*wszystkie informacje dotyczące metody zostały zaczerpnięte z artykułu Ester Fink Terapia Medek, Alternatywne metody fizjoterapii.

Dietetyk to interdyscyplinarny specjalista medyczny zajmujący się:

• badaniem produktów żywnościowych
• badaniem pochodzenia żywności
• oceną wzajemnego wpływu farmakoterapii i żywienia
• stosowaniem zasad racjonalnego odżywiania się
• planowaniem żywienia indywidualnego i zbiorowego dla wszystkich grup ludności
• planowaniem żywienia dla osób zdrowych, w stanach chorobowych i w specjalnych stanach organizmu ludzkiego np. ciąża
• planowaniem żywienia dla osób w różnym wieku
• planowaniem jadłospisów - opracowywaniem diet żywieniowych
• opracowywaniem metod leczenia zaburzeń żywieniowych nadwagi, niedożywienia
• opracowywaniem procesu przygotowywania potraw i obróbki termicznej produktów żywnościowych
• profilaktyką żywieniową chorób
• leczeniem żywieniowym chorób
• nadzorowaniem żywienia w placówkach żywienia zbiorowego.

W Polsce zawód dietetyka jest wciąż mało popularny i mało rozpoznawalny. Z porad i usług dietetyków korzysta mało osób, co powoli zmienia się na korzyść wraz ze wzrostem świadomości społeczeństwa na temat zdrowego stylu życia i wzrostem standardu życia Polaków.

• Trening Umiejętności Społecznych

Są to zajęcia grupowe (do 6 osób) o charakterze edukacyjno – terapeutycznym. Są one skierowane do wszystkich tych dzieci, które mają trudności w adekwatnym reagowaniu w różnych sytuacjach społecznych, m.in.: w nawiązywaniu i utrzymywaniu kontaktów z rówieśnikami, radzeniem sobie ze złością, przestrzeganiem zasad i norm społecznych, respektowaniem autorytetów oraz adaptacją do nowych sytuacji. Warsztaty mają na celu poprawę funkcjonowania w sytuacjach społecznych, poprzez zmianę zachowań społecznie nieakceptowalnych na zachowania pożądane. W czasie zajęć kształtowane są umiejętności wyrażania emocji, konstruktywnej komunikacji, współpracy w grupie oraz samokontroli.

Zajęcia odbywają się raz w tygodniu i trwają 90 minut.

• Zajęcia psychoedukacyjne dla dzieci/młodzieży

Są to indywidualne spotkania terapeutyczne dla dzieci, które mają problemy emocjonalne, manifestujące się m.in.: nieprawidłowymi zachowaniami w domu, w szkole, czy też w grupie rówieśniczej, wycofaniem, lękiem, apatią. Celem spotkań jest dokładna diagnoza przyczyn trudności dziecka, pomoc w odreagowaniu trudnych emocji oraz radzeniu sobie z trudnościami, których doświadcza w domu i w szkole lub przedszkolu. Zajęcia takie umożliwiają dziecku lepsze funkcjonowanie w grupie rówieśniczej, czy w relacjach z dorosłymi, zwiększają jego umiejętności radzenia sobie w różnych sytuacjach zadaniowych.

• Zajęcia dla dzieci i młodzieży wspierające rozwój poznawczy, społeczny i emocjonalny

Są to indywidualne zajęcia mające na celu eliminowanie przyczyn niepowodzeń szkolnych oraz ich ujemnych konsekwencji – niska samoocena, brak wiary we własne możliwości, niechęć do nauki, niechęć do podejmowania kontaktów interpersonalnych. Zajęcia obejmują pracę nad kluczowymi umiejętnościami szkolnymi, m.in. koncentracja uwagi, słuch fonematyczny, umiejętność pisania i czytania, poprawne tworzenie tekstów pisanych, rozumienie poleceń i treści zadań, czytanie ze zrozumieniem, umiejętności matematyczne, wzbogacanie zasobu słownictwa i budowanie poprawnych wypowiedzi ustnych oraz wiele innych niezbędnych do osiągania sukcesów edukacyjnych i nie tylko.

Magda Klimkiewicz 
Psycholog Terapeuta SI, Weroniki Sherborn, terapii behawioralnej

Terapia dla dzieci, młodzieży, dorosłych z trudnościami w słuchaniu, mówieniu i pisaniu.
Jej twórcą jest  dr Kjeld Johansen - duński nauczyciel i psycholog,  dyrektor Bałtyckiego Laboratorium Badań Nad Dysleksją  (www.dyslexia-lab.dk). W swojej pracy Johansen oparł się  na doświadczeniach Christiana A. Volfa.

Pracujemy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi:
- z opóźnionym rozwojem mowy,
- z dysleksją,
- z ADHD,
- z zaburzeniami koncentracji,
- z zaburzeniami uwagi słuchowej,
- z zaburzeniami percepcji słuchowej,
- z trudnościami w zrozumieniu i zapamiętaniu instrukcji, poleceń,
- z osobami z porażeniem mózgowym,
- z osobami, które wykazują nadwrażliwość na dźwięki,
- z osobami z zespołem Downa, z autyzmem.

Szacuje się, że co najmniej u połowy dzieci z rozpoznanymi trudnościami w uczeniu się, dysleksją, zespołem zaburzeń uwagi i zachowania występują zaburzenia przetwarzania słuchowego. W wielu przypadkach w tej grupie dzieci to właśnie trudności słuchowe są przyczyną opóźnień w nauce, trudności w czytaniu i pisaniu czy zaburzeń zachowania.

Pośród innych metod popularnych w Polsce, które proponują standardowy program terapii wyróżnia ją stosowanie indywidualnego, dostosowanego do potrzeb dziecka programu stymulacji słuchowej.

Zaletą metody Indywidualnej Stymulacji Słuchu Johansena jest:
-  jej dostępność dla osób mieszkających daleko od dużych ośrodków, gdyż ma miejsce w domu dziecka,
-  odbywa się w przyjaznym, bezpiecznym, domowym otoczeniu, co jest istotne dla wielu dzieci np. z autyzmem
-  w trakcje stymulacji Johansena IAS nie ma konieczności rezygnowania z innych form terapii, jakimi objęte jest dziecko w tym samym czasie.

Diagnoza w Indywidualnej Stymulacji Słuchu Johansena opiera się na wywiadzie, obserwacji klinicznej, badaniu audiometrii tonalnej oraz testach mowy utrudnionej (w tym teście dychotycznym) - istotnych dla procesu uczenia się aspektów prawidłowego przetwarzania bodźców słuchowych.

Program terapeutyczny w formie indywidualnie filtrowanej muzyki instrumentalnej nagrywany jest na płyty CD. Dziecko otrzymuje płytę do domu i słucha jej codziennie przez 10 minut przez słuchawki. Postępy terapii kontrolowane są co 4 do 8 tygodni (zależnie od wieku), za każdym razem dziecko otrzymuje nową specjalnie dla niego przygotowaną płytę CD z programem terapeutycznym. Program stymulacji trwa 6-10 miesięcy.

• nie mówią
• komunikują się przy pomocy alternatywnych metod komunikacji
• komunikują się głownie używając gestów
• charakteryzuje je wolniejszy rozwój mowy niż u rówieśników
• niewyraźnie wymawiają poszczególne głoski
• mają nieprawidłowe brzmienie głosu
• mają trudności z piciem i jedzeniem ( krztuszenie, wypadanie pokarmu z ust)
• mówią zbyt wolno lub zbyt szybko
• unikają kontaktów z rówieśnikami
• unikają kontaktu wzrokowego

Dla dzieci i młodzieży z diagnozą :

• Autyzm
• Zespół Aspergera
• Całościowe Zaburzenia Rozwojowe
• Zespół Genetyczny
• Niepełnosprawność sprzężona
• Niepełnosprawność intelektualna
• Mózgowe porażenie dziecięce ( MPD)
• Niedosłuch
• Zespół nadpobudliwości psychoruchowej i zaburzeń koncentracji uwagi (ADHD)

- Proste opóźnienie rozwoju mowy
- Opóźnienie rozwoju mowy
- Niedokształcenie mowy pochodzenia korowego ( NMPK- alalia)
- Dyslalia ( anatomiczna, funkcjonalna, słuchowa)
- Mutyzm
- Dyzartria
- Afazja